Памяткі для бацькоў па траўматызме

Памятка для бацькоў «Навучанне дзяцей наглядальнасці на вуліцы»

Знаходзячыся на вуліцы з дзіцём, моцна трымайце яго за руку.Вучыце дзіця наглядальнасці. Калі каля пад'езда стаяць транспартныя сродкі ці растуць дрэвы, кусты, спыніцеся, навучыце дзіця аглядацца па баках і вызначаць: ці няма небяспекі набліжаючагася транспарту. Калі каля пад'езда дома ёсць рух транспарту, звярніце на гэта яго ўвагу. Разам з ім паглядзіце: ці не набліжаецца транспарт.Пры руху па тратуары прытрымлівайцеся боку далей ад праезнай часткі. Дарослы павінен знаходзіцца з боку праезнай часткі. Прывучайце дзіця, ідучы па тратуары, уважліва назіраць за выездам аўтамабіляў з арак двароў і паваротамі транспарту на скрыжаваннях.Пры пераходзе праезнай часткі дарогі спыніцеся і паглядзіце па баках. Паказвайце дзіця наступныя дзеянні па агляду дарогі: паварот галавы налева, направа, яшчэ раз налева. Дайшоўшы да раздзяляльнай лініі, рабіце разам з ім паварот галавы направа. Калі няма руху транспарту, працягвайце пераход, не спыняючыся, а калі ёсць - спыніцеся на лініі і прапусціце транспарт, трымаючы дзіця за руку.Вучыце дзіця прыглядацца ўдалечыню, прапускаць надыходзячы транспарт. Назіраючы за надыходзячымі транспартнымі сродкамі, звяртайце ўвагу дзіця на тое, што за вялікімі машынамі (аўтобус, тралейбус) можа быць небяспека - легкавы аўтамабіль ці матацыкл, які рухаецца на вялікай хуткасці. Таму лепш пачакаць, калі вялікая машына праедзе, і ўпэўніцца ў адсутнасці ўтоенай небяспекі.Ня выходзьце з дзіцём на праезную частку з-за якіх-небудзь перашкод: стаячых аўтамабіляў, кустоў, якія зачыняюць агляд праезнай часткі.Пераходзьце праезную частка не наўскасяк, а прама, строга перпендыкулярна. Дзіця павінна разумець, што гэта робіцца для лепшага наглядання за рухам транспарту. Пераходзіце праезную частку толькі на зялёны сігнал святлафора. Тлумачце дзіця, што пераходзіць дарогу нельга на зялёны сігнал, які мігае. Ён гарыць усяго тры секунды, можна трапіць у ДТЗ.Памятайце, што дзіця навучаецца руху па вуліцы перш за ўсё на вашым прыкладзе, набываючы уласны вопыт!

Памятка для бацькоў-кіроўцаў «Правілы перавозкі дзяцей у аўтамабілі»Заўсёды прышпільвайцеся рамянямі бяспекі і тлумачце дзіця, навошта гэта трэба рабіць. Калі гэта правіла аўтаматычна выконваецца вамі, то яно будзе садзейнічаць фарміраванню ў дзіця прывычкі прышпільвацца рамянём бяспекі. Рэмень бяспекі для дзіця павінен мець адаптар па яго росту (каб рамень не быў на ўзроўні шыі).Дзеці да 12 гадоў павінны сядзець у спецыяльным дзіцячым утрымліваючым устройстве (крэсле) ці займаць самыя бяспечныя месцы ў аўтамабілі: сярэдзіну і правую частку задняга сядзення.Вучыце дзіця правільнаму выхаду з аўтамабіля праз правыя дзверы, якія знаходзіцца з боку тратуара.

Памятка для бацькоў «Прычыны дзіцячага дарожна-транспартнага траўматызму»Пераход дарогі ў неналежным месцы, перад блізка ідучым транспартам.Гульні на праезнай часткі і каля яе.Катанне на веласіпедзе, роліках, іншых самакатных сродках па праезнай частцы дарогі. Няўвага да сігналаў святлафора. Пераход праезнай часткі на чырвоны ці жоўты сігналы святлафора.Выхад на праезную частку з-за стаячых машын, збудаванняў, зялёных насаджэнняў і іншых перашкод.Няправільны выбар месца пераходу дарогі пры высадцы з маршрутнага транспарту. Абыход транспарту спераду ці ззаду. Няведанне правілаў пераходу скрыжавання.Хаджэнне па праезнай частцы пры наяўнасці тратуара.Уцёкі ад небяспекі ў патоку транспарту, які рухаецца.Рух па загараднай дарозе па кірунку руху транспарту. Выконвайце правілы дарожнага руху! Беражыце сваіх дзяцей!

Памятка для бацькоў «Правілы паводзінаў на прыпынку маршрутнага транспарту»Не паскарайце крок і не бяжыце разам з дзіцём на прыпынак патрэбнага маршрутнага транспарту. Прывучайце дзіця, што гэта небяспечна, лепш пачакаць наступны аўтобус (тралейбус) і т. д.На прыпынках маршрутнага транспарту трымайце дзіця моцна за руку. Нярэдкія выпадкі, калі дзіця вырываецца і выбягае на праезную частку.Пераходзьце праезную частку толькі на пешаходных пераходах. Не абыходзьце маршрутны транспарт спераду ці ззаду. Калі блізка няма пешаходнага пераходу, дачакайцеся, калі транспарт ад'едзе далей, і пераходзьце дарогу ў тым месцы, дзе яна добра праглядаецца ў абодва бакі.Пры высадцы з аўтобуса, тралейбуса, трамвая, таксі выходзьце першымі. У адваротным выпадку дзіця можа ўпасці ці выбегчы на праезную частку дарогі.

З узростам актыўнасць малыша ўзрастае, і як вынік, узнікае небяспека траўматызму. Таму не варта пакідаць карапуза аднаго ў пакоі, неабходна старацца заўсёды быць побач, каб у любы момант прадухіліць магчымую небяспеку. Калі ж усё-такі дзіця застаецца ў пакоі адзін, трэба ўпэўніцца, што там няма нічога, што магло б яму нанесці якую-небудзь шкоду. Дзіцячы траўматызм бывае бытавым, вулічным, школьным, аўтадарожным, спартыўным, крымінальным і гэтак далей. Найбольш часта сустракаецца бытавой траўматызм, таму яму неабходна ўдзяліць асаблівую ўвагу. Успрымаючы дзіцячую каляску як надзейны, абараняючы дзіця домік, варта выконваць некалькі саветаў:

• Нельга спускацца па лесвіцы з каляскай, у якой сядзіць дзіця, таму што каляска можа пакаціцца па ступеньках
• Нельга ўваходзіць у ліфт спіной і ўвозіць каляску за сабой. Аўтаматыка часам не надзейна.
• Нельга ставіць каляску блізка да дому. У зімовы час з яго могуць упасці ледзяшы.
• Выстаўляючы каляску з дзіцём на балкон, трэба быць упэўненым, што дзіця не зможа з яе выбрацца, калі прачнецца. Балкон павінен быць надзейна абаронены казырком ад падаючых зверху прадметаў. Здараецца, непатушаная цыгарэта падае ў каляску. Гэта адна з распаўсюджаных прычын апёкаў ў дзіцяці.

Забяспечыць бяспеку ад апёкаў Вашаму дзіця дапамогуць наступныя правілы:

• Адносіцца ўважліва да дзіця, які сядзіць за сталом. Асабліва калі дзіця сядзіць на каленях у мамы.
• Захоўваць асцярожнасць падчас кармлення дзіцяці гарачай вадкай ежай.
• Захоўваць асцярожнасць пры пераносе посуду з гарачай вадкасцю ў тых месцах кватэры, дзе раптоўна могуць паявіцца дзеці.
• Ажыццяўляць пастаянны нагляд дарослых пры купанні дзяцей
• Не разліваць гарачыя вадкасці прама за сталом, вакол якога сядзяць дзеці.
• Калі гатуеце ежу лепш карыстацца далёкімі канфоркамі. Можа гэта не так зручна Вам, але затое забяспечыць бяспеку Вашым дзецям.
• Прас, калі Вы гладзіце, не варта ставіць «на рабро», лепш пакласці плазам на спецыяльную тэрмаўстойлівыя падстаўку і канец шнура замацоўваць на прасавальнай дошцы.
• Забяспечыць захаванне прэпаратаў бытавой хіміі (едкія кіслоты, шчолачы і іншыя хімічныя актыўныя рэчывы) у недаступных для дзяцей месцах.

Спартыўныя снарады на дзіцячай пляцоўцы ў двары гэтак жа могуць з'явіцца крыніцай няшчасця.

Вельмі часта траўмы здараюцца падчас скачкоў з арэляў.

• Дзіця скокнуў з арэляў і не ўтрымаўся на нагах, упаў. Натуральнае жаданне - тут жа ўстаць на ногі. У выніку арэлі могуць ударыць яго па патыліцы. Растлумачце яму, што спачатку трэба адпаўзці, прыціскаючыся да зямлі, на такую адлегласць, каб арэлі былі бачныя. Толькі пасля гэтага падымацца.
• Калі дзіця не ўмее правільна групавацца падчас скачку і мякка прызямляцца, ён можа атрымаць траўму шчыкалатак. Трэба пераканаць малыша, што арэлі як аўтамабіль - спачатку спыняюць, потым «Зялёны чалавечак» на святлафоры сёння наўрад ці можа гарантаваць нам поўную бяспеку.

Вось некалькі правіл, якім дарослыя павінны навучыць дзяцей, якія знаходзяцца на праезнай часткі:

• Пераходзячы вуліцу, не давярайце выключна сігналу святлафора, глядзіце па баках.
• Не пачынайце пераходзіць шырокую вуліцу з рухам у некалькі шэрагаў, калі зялёнае святло гарыць ужо дастаткова доўга. Вы не паспееце яе пераадолець.
• Пераходзячы вуліцу вялікай кампаніяй неабходна ведаць, што на дарозе кожны сам ацэньвае небяспеку.
• Стаячы на дарозе аўтобус нельга абыходзіць, бо ён можа загароджваць агляд для пешаходаў і для кіроўцаў. Дачакайцеся пакуль аўтобус ад'едзе.
• Пераходзячы вуліцу з каляскай, нельга спускаць яе з тратуара загадзя.

Забяспечваючы бяспеку свайму дзіця ў мінулым некаторыя бацькі пакрывалі небяспечныя зоны тоўстымі кавалкамі ваты, прыляпляючы іх пластырам. Зараз у дзіцячых і мэблевых магазінах прадаюць спецыяльныя круглыя навугольнікі, якія мацуюцца да стальніцы і прадухіляюць траўміраванне падрастаючага пакалення.Пашкоджанні органа зроку складаюць прыкладна 10% дзіцячай вочнай паталогіі і ў 30-60% выпадкаў прыводзяць да адно- ці двухбаковай слепаце ..Найбольшае значэнне маюць механічныя пашкоджваючыя фактары: нажы, стрэлы, лыжныя палкі, хакейныя клюшкі, кулі з рагатак, цвікі, дрот і г.д. Траўмы органа зроку ў дзяцей часцей сустракаюцца ў школьным узросце. Кантралюючы гульні падрастаючага пакалення, Вы несумненна можаце пазбегнуць гэтых праблем. Дзеля справядлівасці трэба адзначыць, што ўзровень дзіцячага траўматызму прама залежыць ад увагі, якую мы гатовы ўдзяляць дзецям.

Асноўныя віды траўмаў, якія дзеці могуць атрымаць дома, і іх прычыны:

• апёк ад гарачай пліты, посуду, ежы, кіпеню, пара, праса, іншых электрапрыбораў і адкрытага агню;
• падзенне з ложка, акна, стала і ступеняк;
• удушша ад дробных прадметаў (манет, гузікаў, гаек і інш.);
• атручэнне бытавымі хімічнымі рэчывамі (інсектыцыдамі, мыйнымі вадкасцямі, адбельвацельмі інш.);
• паражэнне электрычным токам ад няспраўных электрапрыбораў, аголеных правадоў, ад утыкання іголак, нажоў і іншых металічных прадметаў у разеткі і насценную праводку.

Падзенне

Падзенне - распаўсюджаная прычына удараў, пераломаў костак і сур'ёзных траўмаў галавы.Іх можна прадухіліць, калі:

• не дазваляць дзецям лазіць у небяспечных месцах;
• ўсталёўваць агароджы на ступеньках, окнах і балконах.

(У летні час зонай павышанай небяспекі становяцца дзіцячыя пляцоўкі, а асабліва арэлі).

Парэзы

Разбітае шкло можа стаць прычынай парэзаў, страты крыві і заражэння. Шкляныя бутэлькі трэба трымаць далей ад дзяцей. Трэба вучыць маленькіх дзяцей не дакранацца да пабітага шкла.

Нажы, лёзы і нажніцы неабходна трымаць у недаступных для дзяцей месцах. Старэйшых дзяцей трэба навучыць асцярожнаму абыходжанню з гэтымі прадметамі.

Можна пазбегнуць шматлікіх траўмаў, калі тлумачыць дзецям, што кідацца камянямі і іншымі вострымі прадметамі, гуляць з нажамі ці нажніцамі вельмі небяспечна.

Вострыя металічныя прадметы, іржавыя банкі могуць стаць крыніцай заражэння ран.

Апёкі

Апёкаў можна пазбегнуць, калі:

• трымаць дзяцей далей ад гарачай пліты, ежы і праса;
• ўсталёўваць пліты досыць высока ці адкручваць ручкі канфорак, каб дзеці не маглі да іх дастаць;
• держать детей подальше от открытого огня, пламени свечи, костров, взрывов петард; трымаць дзяцей далей ад адкрытага агню, полымя свечкі, вогнішчаў, выбухаў петард;
• хаваць ад дзяцей лёгкаўзгаральныя вадкасці, такія, як бензін, газа, а таксама запалкі, свечкі, запальніцы, бенгальскія агні, петарды.

Удушша ад малых прадметаў

Маленькім дзецям не варта даваць ежу з маленькімі костачкамі або семкамі. За дзецьмі заўсёды трэба прыглядаць падчас ежы. Корміце дзіця здробненай ежай.Кашаль, шумнае частае дыханне ці немагчымасць выдаваць гукі - гэта прыметы праблем з дыханнем і, магчыма, удушша. Трэба пераканацца, што з дзіцем усё добра. Калі ў яго цяжкае дыханне, нельга выключыць магчымасць пападання дробных прадметаў у дыхальныя шляхі дзіця, нават калі ніхто не бачыў, як дзіця клала нешта ў рот.

АтручэнніЯдавітыя рэчывы, медыкаменты, адбельвацелі, кіслоты і гаручае, напрыклад газа, ні ў якім разе нельга захоўваць у бутэльках для харчовых прадуктаў - дзеці могуць памылкова выпіць іх. Такія рэчывы трэба трымаць у шчыльна закрытых маркіраваных кантэйнерах, у месцах, недаступных дзецям.Адбельвацель, яды для пацукоў і насякомых, газа, кіслоты і шчолачныя растворы, іншыя ядавітыя рэчывы могуць выклікаць цяжкае атручэнне, паражэнне мозгу, слепату і смерць. Яд небяспечны не толькі пры заглынанні, але і пры ўдыханні, пападанні на скуру, у вочы і нават на адзенне.Лекі, прызначаныя для дарослых, могуць апынуцца смяротнымі для дзяцей. Медыкаменты дзіця трэба даваць толькі па назначэнні ўрача і ні ў якім разе не даваць яму лекі, прызначаныя для дарослых ці дзяцей іншага ўзросту. Захоўваць медыкаменты неабходна ў месцах, недаступных для дзяцей.Няправільнае ўжыванне і перадазіроўка антыбіётыкаў могуць прывесці ў маленькіх дзяцей да глухаты. Паражэнне электрычным токамДзеці могуць атрымаць сур'ёзныя пашкоджанні, уткнуўшы пальцы ці якія-небудзь прадметы ў электрычныя разеткі; іх неабходна закрываць, каб прадухіліць паражэнне электрычным токам. Электрычныя провады павінны быць недаступныя дзецям - аголеныя провады ўяўляюць для іх асаблівую небяспеку.!!! Вельмі важна для дарослых - самім правільна паводзіць сябе ва ўсіх сітуацыях, дэманструючы дзецям бяспечны лад жыцця. Не забывайце, што прыклад дарослага для дзіця заразлівы!

Слова « траўма» паходзіць ад лацінскага слова і ў перакладзе яно азначае цялеснае пашкоджанне пры раненні. Пашкоджанні, якія паўтараюцца ў пэўнай групе насельніцтва, называецца траўматызмам. Пад дзіцячым траўматызмам варта разумець сукупнасць раптоўна ўзніклых пашкоджанняў сярод дзяцей рознага ўзросту.Асаблівую трывогу выклікае дзіцячы траўматызм. Траўмы ў дзяцей нярэдка прыводзяць да цяжкіх вынікаў, што можа адбіцца на стане здароўя і працаздольнасці ў будучыні.У агульнай структуры дзіцячага траўматызму траўмы, атрыманыя ў школе, складаюць даволі высокую ўдзельную вагу, не менш за 15-20%. Аналіз іх паказвае, што ў большасці выпадкаў школьнікі траўміруюцца ў выніку:

• парушэння дысцыпліны, гарэзлівасці, дураслівасці і неасцярожнасці;
• на ўроках фізкультуры;
• праз парушэння правілаў паводзінаў у спартзалах ці спартыўных пляцоўках;
• у выпадку няспраўнасці спартыўных збудаванняў у спартзалах ці на тэрыторыі школы.

Правілы паводзінаў навучэнцаў ў школе:

• Час перапынку паміж урокамі дадзен навучэнцам для адпачынку, харчавання, зносін з сябрамі, магчымасці перайсці ў іншы кабінет у адпаведнасці з раскладам урокаў. Галоўным патрабаваннем ў свабодны час з'яўляецца патрабаванне да кожнага навучэнца, каб яго правядзенне часу не перашкаджала адпачываць іншым навучэнцам.
• У час пераменаў забараняецца бегаць па калідорах і лесвіцах, штурхаць іншых навучэнцаў, прымяняць фізічную сілу, кідаць адзін у аднаго розныя прадметы. Гэта забарона звязана з клопатам пра здароўе кожнага вучня. Навучэнец павінен памятаць, што большасць школьных траўмаў здараецца на перапынках.
• Забараняецца крычаць, вельмі голасна размаўляць, шумець. Вучань абавязаны разумець, што на кароткі час перамены ён павінен паспець адпачыць, каб нармальна работаць на наступным уроку.
• Забараняецца падчас перамен адчыняць вокны і сядзець на падаконніках.
• Забараняецца дакранацца да электрапровадаў і лямпаў, гуляць у гульні, небяспечныя для жыцця і здароўя; уставаць і садзіцца на поручні лесвічных агародж, перамяшчацца па лесвічных агароджах; лазіць па паддашкавым і пажарным лесвіцам.

Падчас знаходжання ў школе, вучань павінен слухацца настаўнікаў і персанал школы. Адказным за падтрыманне парадку на паверсе з'яўляюцца вучні дзяжурнага класа і дзяжурны настаўнік. Усе астатнія навучэнцы абавязаны беспярэчна выконваць іх распараджэнні.

Траўматызм з’яўляецца сур'ёзнай пагрозай для здароўя і жыцця дарослых і дзяцей. Штогод мільёны людзей на планеце з-за асабістай бестурботнасці і неасцярожнасці ці па чыёй-то злачыннай халатнасці і безадказнасці атрымліваюць траўмы, становяцца інвалідамі, пазбаўляюцца жыцця.З усіх відаў траўматызму найбольшую небяспеку для здароўя і жыцця людзей уяўляе дарожна-транспартны траўматызм. Згодна з данымі Сусветнай арганізацыі аховы здароўя, штогод у свеце ў выніку дарожна-транспартных здарэнняў (ДТЗ) гіне каля 1,3 млн. чалавек, кожны пяты з іх - дзіця; ад 20 да 50 млн. чалавек атрымліваюць траўмы і калецтвы. Для Беларусі гэтая праблема таксама актуальная. Штогод у нашай краіне здараецца больш за 5 тысяч дарожна-транспартных здарэнняў, у якіх гіне больш за тысячу чалавек і больш за 5 тысяч атрымліваюць траўмы рознай ступені цяжкасці.Па-ранейшаму значная колькасць ДТЗ і звязаных з імі цяжкіх дарожна-транспартных траўмаў здзяйсняецца ў сталіцы.

ШТО ПРАДСТАЎЛЯЕ САБОЙ ДАРОЖНА-ТРАНСПАРТНАЯ ТРАЎМАІ ЯКАЯ ЯЕ НЕБЯСПЕКА?

Дарожна-транспартная траўма - гэта смяротная або несмяротная траўма, прычыненая ў выніку аварыі на публічнай дарозе з удзелам, па меншай меры, аднаго рухаючагася транспартнага сродку. Самымі ўразлівымі карыстальнікамі дарог з'яўляюцца дзеці, пешаходы, веласіпедысты і пажылыя людзі.Тэрмін дарожна-транспартны траўматызм ўяўляе сабой сукупнасць траўмаў, атрыманых пры пэўных абставінах у аднолькавых груп насельніцтва за пэўны адрэзак часу (месяц, квартал, год і т.п.). Дарожна-транспартны траўматызм займае трэцяе месца па смяротнасці людзей ва ўзросце ад 5 да 44 гадоў, саступаючы толькі ІХС і дэпрэсіўным станам.

Траўмы, атрыманыя ў выніку ДТЗ, нярэдка суправаджаюцца калецтвамі і гібеллю людзей. Гэтыя траўмы і калецтвы характарызуюцца найбольшым цяжарам, высокай смяротнасцю, доўгім лячэннем у стацыянарах (звыш 30 сутак), вялікімі матэрыяльнымі затратамі.

Суадносіны паміж выпадкамі смяротнасці ў выніку ДТЗ, выпадкамі, патрабуючымі шпіталізацыю і лячэнне траўмаў 1: 15: 70.Пры ДТЗ 50-55% смяротных выпадкаў наступае на месцы здарэння, 25% у працэсе транспарцізацыі, 6% - у прыёмным пакоі, 30-40% - у стацыянарах.Асноўныя пашкоджанні - пераломы костак - 30%, множныя і спалучаныя пашкоджанні - 30%, траўмы галаўнога мозгу - 25%.Па шматгадовым назіранням работнікаў ДАІ г.Мінска, найбольшая колькасць ДТЗ з цяжкімі калецтвамі і смяротным канцом даводзіцца на чацвер-пятніцу, найменшая - нядзеля-панядзелак; па часе сутак - «пік аварыйнасці» прыходзіцца на перыяд часу з 15 да 21 гадзіны (да 46% усіх ДТЗ), а па пары года - апошні квартал (кастрычнік-снежань).Найбольшая колькасць транспартных траўмаў прыпадае на зімовы перыяд (42%).

ПРЫЧЫНЫ ДАРОЖНА-ТРАНСПАРТНЫХ ТРАЎМ

Значную колькасць дарожна-транспартных траўмаў дарослыя і дзеці атрымліваюць у дарожных аварыях і ДТЗ. Пры іх здзяйсненні можна вылучыць 4 фактары: вадзіцель, аўтамабіль, пешаход, дарога. У кожным здарэнні дзейнічаюць не менш за два з іх. Самы галоўны фактар - чалавек: роля вадзіцеля і пешахода першарадная.Амаль 11% ад агульнай колькасці дарожна-транспартных здарэнняў складаюць ДТЗ, якія здзяйсняюцца вадзіцелямі, знаходзячыміся ў стане алкагольнага ап'янення. Пры алкагольным ап'яненні ў вадзіцеля зніжаецца назіральнасць, размеркаванне і рухавасць увагі, хуткасць рэакцыі, аслабляюцца крытычныя адносіны да навакольнага. Гэта прыводзіць да пераацэнкі сваіх магчымасцяў і з'яўленню пачуцці бестурботнасці. Верагоднасць ДТЗ павялічваецца ў залежнасці ад дозы алкаголю ў 3-50 разоў.

Прычын ДТЗ па віне вадзіцеляў некалькі: перавышэнне хуткасці, парушэнне правілаў праезду пешаходных пераходаў, парушэнне правілаў манеўравання (абгон).Спадарожнымі фактарамі ў шэрагу выпадкаў з'яўляўся нездавальняючы стан дарог.Немалаважнай прычынай дарожнага траўматызму з'яўляецца пасажыр ці вадзіцель, які знаходзіцца ў транспартным сродку з непрышпіленым рамянём ці малое дзіця без дзіцячага ўтрымліваючага ўстройства, а таксама сам пешаход - з-за яго няўважлівасці, недысцыплінаванасці, дураслівасці ў дзяцей, безуважлівасці ў пажылых, парушэння элементарных правілаў дарожнага руху, пераходу вуліц, скрыжаванняў і т.п. Раптоўнае з'яўленне перад рухаючымся транспартам у такіх выпадках прыводзіць да трагічных вынікаў.Вадзіцель пры ўсім жаданні не паспявае, не ў стане спыніць машыну.У выніку дарожных аварый у такіх выпадках назіраюцца траўмы, якія суправаджаюцца шырокімі раненнямі, вывіхамі, пераломамі касцей, пашкоджаннямі чэрапа, пазваночніка, касцей таза. Гэтыя небяспечныя для жыцця станы цяжка паддаюцца лячэнню, суправаджаюцца доўгім тэрмінам непрацаздольнасці. Частка пацярпелых на ўсё жыццё застаюцца інвалідамі, а нярэдка медыцына застаецца бяссільнай.Матацыклістам, нягледзячы на выкарыстанне жорсткага шлема, пры сутыкненні з перашкодай пагражаюць цяжкія пашкоджанні галавы і шыі. Пры рэзкім тармажэнні матацыкліста ці пры сутыкненні - матацыкліст ці яго пасажыр, які сядзіць ззаду, вылятаюць з сядла і ўдараюцца аб зямлю з усімі выцякаючымі вынікамі.

МЕРЫ ПРАФІЛАКТЫКІ

ДАРОЖНА-ТРАНСПАРТНАГА ТРАЎМАТЫЗМА

У 2010 г. рэзалюцыя Генеральнай Асамблеі Арганізацыі Аб'яднаных Нацый абвясціла «Дзесяцігоддзе дзеянняў па арганізацыі бяспекі дарожнага руху на 2011-2020 гг.». Да яго далучыліся 110 краін, у тым ліку і Беларусь, якія ўзялі на сябе абавязацельствы на гэты перыяд па выратаванні мільёнаў чалавечых жыццяў шляхам:

• паляпшэння бяспекі дарог і транспартных сродкаў;
• забеспячэння належных паводзін карыстальнікаў дарог;
• паляпшэння работы службаў неадкладнай дапамогі;

• правядзення інфармацыйна-растлумачальнай работы на самых высокіх палітычных узроўнях для забеспячэння бяспекі дарожнага руху і памяншэння дарожна-транспартнага траўматызму.

У Рэспубліцы ў цэлым і ў Мінску, у прыватнасці, прымаюцца меры па памяншэнню ДТЗ і скарачэнню на гэтай аснове дарожна-транспартнага траўматызму. Прыняты шэраг важнейшых дакументаў па гэтым пытанні. Сярод іх: «Праграма «Дарогі Беларусі» на 2006-2015 гады», «Канцэпцыя забеспячэння бяспекі дарожнага руху ў Рэспубліцы Беларусь на 2006-2015 гады», «Канцэпцыя забеспячэння бяспекі дарожнага руху ў горадзе Мінску «Добрая дарога» на 2012-2015 гады» і інш. Галоўныя цэлі гэтай Канцэпцыі:

• Дасягненне ў перспектыве ідэальнага стану дарожнага руху, пры якім у горадзе Мінску адсутнічаюць загінуўшыя і раненыя ў дарожным руху.
• Зніжэнне колькасці загінуўшых у дарожным руху ў 1,5 разы да 2015 году.
• Прадухіленне гібелі ў дарожным руху дзяцей.
• Зніжэнне колькасці дарожна-транспартных здарэнняў.
• Стварэнне сістэмнага эфектыўнага гарадскога кіраўнічага механізму забеспячэння бяспекі дарожнага руху і адзінага гарадскога апарата бяспекі дарожнага руху і інш.

Штогод па распараджэнні Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь праводзяцца месячнікі бяспекі дарожнага руху.

У пачатку навучальнага года ў абавязковым парадку праводзіцца комплекс мерапрыемстваў «Увага: дзеці».Сярод іншых мер па зніжэнню дарожна-транспартнага траўматызму трэба аднесці такія, як:

• Папярэджванне п'янства сярод усіх удзельнікаў дарожнага руху, як адной з прычын, якая садзейнічае дарожна-транспартнага траўматызму, у тым ліку ўзмацненне жорсткасці мер адміністрацыйнай і крымінальнай адказнасці.
• Навучанне асоб «першага кантакту» з пацярпелымі ў ДТЗ (выратавальнікі, супрацоўнікі ўнутраных спраў, сцюардэсы, бортправаднікі, асобы прафесій павышанай рызыкі) па аказанню першай дапамогі і транспарціроўцы пацярпелых).
• Аптымізацыя сістэмы ўзаемадзеяння органаў кіравання, сіл і сродкаў розных ведамстваў, удзельнічаючых у аказанні дапамогі пацярпелым і ліквідацыі вынікаў дарожна-транспартных здарэнняў.
• Актыўнае прыцягванне ўвагі грамадскасці, СМІ да ДТЗ, іх вынікам, а таксама да мераў, якія можна прымаць для іх папярэджання.
• Вядзенне шырокай растлумачальнай работы сярод розных катэгорый насельніцтва па фарміраванню здаровага і и бяспечнага ладу жыцця з улікам таго, што большасць дарослых і дзяцей з'яўляюцца «уразлівымі карыстальнікамі дарог».

Але якія б меры ні прымаліся дзяржаўнымі органамі, многае залежыць ад саміх грамадзян, іх асабістага клопату за захаванне ўласнага жыцця і здароўя.

Дарослыя і дзеці павінны заўсёды ведаць і памятаць: прагназаванне і прадбачанне магчымых вынікаў у той ці іншай сітуацыі, павышаная ўвага і пільнасць не толькі ў экстрэмальных умовах, але і ў паўсядзённым жыцці, прытрымліванне Правілаў дарожнага руху - дапамогуць пазбегнуць траўмаў і калецтваў, захаваць жыццё і здароўе на доўгія гады.

Канец формы