Істэрычныя рэакцыі ў дзяцей ранняга ўзросту

Істэрыкі ў малыша з'яўляюцца не раптам. Дзіця паступова навучаецца гэтаму прыёму кіравання бацькамі. Змагацца з істэрыкамі можна, але гэта патрабуе некаторых намаганняў.

Чаму дзеці учыняюць істэрыкі?

Малышы учыняюць істэрыкі не таму, што ім падабаецца сябе дрэнна паводзіць, і не таму, што хочуць раззлаваць бацькоў. Дзеці крычаць і кідаюцца на падлогу таму, што гэта працуе. Істэрыкай дзіця спрабуе дабіцца свайго і, атрымаўшы жаданае, ён абавязкова скарыстаецца гэтым спосабам яшчэ раз. Як часта ён будзе звяртацца да гэтага спосабу, залежыць ад рэакцыі бацькоў.

Як змагацца з дзіцячымі істэрыкамі?

• Навучыцца прадбачыць капрызы дзіця, каб іх папярэдзіць. Звярнуць увагу на характэрныя прадвеснікі «буры» - хныканне, неспакой, напружанне, і паспрабуйце адцягнуць яго пры першых прыметах раздражнення. Самі малышы яшчэ не ўмеюць кантраляваць свае эмоцыі, таму бацькі павінны ім дапамагаць.
• Паказаць нецярпімасць істэрыкі. Дзіця павінна разумець, што яго істэрыка ні да чаго не прывядзе. Не варта ўгаворваць яго, крычаць, шлёпаць. Паспрабуйце не звяртаць увагі, не глядзець у яго бок - гэта дасць зразумець малышу, што яго крыкі дарэмныя.
• Пазбаўце яго гледачоў (напрыклад, сыдзіце ў іншы пакой).
• Ваша непрыманне істэрык павінна быць пастаянным. Істэрыкі заўсёды непрыемны, але галоўнае ў гэтай справе мець цярпенне і пастаянную пазіцыю.

Для добрага развіцця эмацыянальна-валявой сферы дзіця неабходна забяспечыць:

• Адзінства патрабаванняў і педагагічных уздзеянняў з боку ўсіх дарослых, якія ўдзельнічаюць у выхаванні. Калі дзеянні не адпавядаюць адзінству, малыш не разумее, як ён павінен паступаць, дзейнічаць.
• Правільна карыстацца забаронамі. Нельга дазваляць рабіць малышу ўсё, што ён захоча. Як частыя забароны, так і ўсёдазволенасць шкодныя для дзіця. У выпадку пастаянных забаронаў ў дзіця не фарміруюцца навыкі і ўменні. Забароны павінны быць абгрунтаванымі. Патрабаванні павінны прад'яўляцца спакойным тонам. Нельга дазваляць тое, што раней забаранялася. Патрабаванні павінны быць пасільным для выканання.
• У раннім узросце дзіця не можа хутка адвольна пераключыцца з аднаго віду дзейнасці на іншы, і таму рэзкі зрыў, патрабаванне неадкладна спыніць, напрыклад, гульню ці занятак чымсьці выклікаюць рэзкі пратэст. Дарослы робіць гэта паступова - спачатку прапануе скончыць гульню, пакласці цацкі на месца, затым дае новую ўстаноўку на новы від дзейнасці.
• Прытрымліванне адэкватнага рэжыму дня
• Эмацыянальнае падмацаванне
• Правільная арганізацыя дзейнасці. Трэба памятаць пра тое, што дзіцю цяжка доўгі час не рухацца - сядзець ці стаяць, захоўваючы адну і тую ж позу.

Удачы вам!

Аўтар- складальнік: Вачынская І.В, псіхолаг ЦРУ